Analizując skład ŁKS-u przed meczem, można było przypuszczać, że łodzianie będą chcieli zagrać nieco bardziej ofensywnie. Na boisko wyszli dwaj nominalni napastnicy. Dlatego dziwiło, że od początku meczu gospodarze pozwolili kontrolować grę przeciwnikowi. Przez pierwsze minuty gra toczyła się raczej na ich połowie. Rycerze Wiosny skupiali się na obronie i czekali na swoje okazje. I to był błąd. Już w 10. min. Piast objął prowadzenie. Wystarczyło jedno podanie w pole karne do Kądziora. Ten przymierzył i kopnął piłkę prosto w bramkę. Futbolówka jeszcze zrykoszetowała o obrońcę, a Bobek skiksował.
Jeśli ktoś myślał, że stracony gol zmieni obraz gry, ten się mylił. Gliwiczanie potrzebowali zaledwie 9 minut na podwyższenie prowadzenia. Sędzia odgwizdał rzut wolny na lewym skrzydle. Kądzior precyzyjnie dośrodkował, a piłkę głową skierował do siatki Mosiór. Sytuacja była beznadziejna. Na domiar złego w 38. min. Piast rozegrał obronę łodzian koncertowo. Pyrka podał ze środka na prawe skrzydło do Felixa, ten podbiegł bliżej bramki i zagrał równolegle, wprost pod nogi nadbiegającego Ameyawa. O spalonym nie mogło być mowy.
