Aguas da Prata, niewielkie brazylijskie miasteczko w stanie Sau Paulo. To stąd wystartowali uczestnicy górskiego ultramaratonu, który liczył 217 km. Wśród nich łodzianka Edyta Lewandowska, dla której był to debiut na takim dystansie. Biegaczka ma jednak ogromne doświadczenie na innych dystansach i wiele tytułów – mistrzostwo w Polski w maratonie płaskim i górskim czy wicemistrzostwo świata masters w biegach górskich.
W kraju kawy trwała pora deszczowa. Wysokie temperatury i duża wilgotność powietrza są codziennością, a bieganie w duchocie jest jeszcze trudniejsze. W trakcie biegu Edyta zauważa, że ci, którzy wystartowali najszybciej, również najszybciej kończą. Jednak nie na mecie, jak pewnie zakładali, ale ściągani przez służby medyczne z trasy. W takich biegach arcyważny jest spokój. Nie można nadmiernie szafować siłami, bo kryzysy pojawiają się przynajmniej kilka razy. Tak też było w przypadku łodzianki. Ogromny ból nóg i zerwane paznokcie. Zmiany butów na rozmiar większe oraz nowe wiązanie rozwiązują problem. Pod koniec tak naprawdę nikt nie wie, ile kilometrów zostało do mety. Brak zasięgu i łączności utrudnia pozytywne myślenie. Po chwili pojawia się auto z miasteczka, niemal wiwatujący ludzie krzyczą, że został kilometr, a Edyta jest „champion”, bo następny zawodnik za nią ma dwie godziny straty. Finalnie pierwsze miejsce w debiucie, 217 km pokonanych w 27 godzin i 29 minut, co jest rekordem trasy.
