Rozbudowa fabryki
Rozbudował zakład i postawił nowoczesny wielowydziałowy kombinat włókienniczy. Głównym obiektem rozbudowującej się fabryki była wielka tkalnia mechaniczna, zlokalizowana przy ul. Targowej. Wiodła do niej monumentalna brama zwana „Beczkami Grohmana”, które stały się symbolem firmy i jednym z symboli Łodzi przemysłowej. W 1889 r. fabryki Grohmanów przekształcone zostały w spółkę akcyjną, która w 1921 r. połączyła się z zakładami Scheiblera, tworząc największy w Łodzi kompleks przemysłowy.
Henryk Grohman - miłośnik kultury i sztuki
Henryk Grohman w 1892 r. zamieszkał w willi wzniesionej przy ul. Emilii (dziś ul. Tymienieckiego 24). Był mecenasem kultury, kolekcjonerem sztuki, zbierał grafikę polską i obcą, zapraszał do siebie artystów, urządzał koncerty. W jego salonie grał m.in. Paderewski, zadebiutował tam także mały Artur Rubinstein, a gościł np. Witkacy. Fabrykant miał również unikatowy zbiór egzotycznych instrumentów muzycznych oraz włoskich mistrzów, w tym skrzypce Stradivariusa, które zdeponowane w Muzeum Narodowym uległy zniszczeniu podczas wojny. Trafiły tam również kolekcje ceramiki i grafiki japońskiej, natomiast księgozbiór Grohman podarował bibliotece publicznej w Łodzi. Jako radny aktywnie uczestniczył w życiu miasta. W 1918 r. został członkiem Rady Stanu i działał aktywnie w lokalnych oraz krajowych organizacjach gospodarczych. Zmarł 3 marca 1939 r. i został pochowany w rodzinnym grobowcu na Starym Cmentarzu.
