Jego ojciec, z zawodu tkacz, przybył z Saksonii, a syn poszedł tą sama drogą. W 1859 r. uruchomił przy ul. Piotrkowskiej 110 ręczny warsztat tkacki i został wpisany do rejestrów cechowych jako właściciel manufaktury wełnianej. Dwa lata później zatrudniał 22 czeladników. W 1896 r. posiadał 70 krosien ręcznych i wyrabiał tkaniny bawełniane, wełniane, korty i chustki. Kiedy firma zaczęła przynosić zyski, Franciszek Kindermann wystąpił o pozwolenie na budowę budynków fabrycznych przy prywatnej drodze zwanej Łąkową i wkrótce produkcja została przeniesiona do fabryki w rejonie ul. Andrzeja. Zmechanizowany zakład podjął produkcję wełnianą – wyrabiał chusty, tkaniny i różnego rodzaju sukna.
Pierwsza wojna światowa przyniosła przedsiębiorstwu straty i jego rozwój został zahamowany. Fabrykant uczestniczył aktywnie w życiu miasta, zasiadał w zarządach różnych stowarzyszeń i instytucji. Dochował się 12 dzieci, w tym siedmiu synów, m.in. Leopolda Rudolfa, Juliusza Roberta, Gustawa Adolfa, którzy kontynuowali przemysłowe dzieło ojca, prowadzili z powodzeniem również własne firmy i pozostawili po sobie także kilka pięknych kamienic, willi i pałaców. Senior rodu zmarł w Łodzi 12 lutego 1915 r., a grobowiec przemysłowca znajduje w części ewangelickiej się Starego Cmentarza przy ul. Ogrodowej.
