Dzięki potężnemu wsparciu ze strony fabryki klub rozpoczął działalność z dziewięcioma sekcjami, a w 1939 r. było ich 19 i mógł ściągnąć praktycznie każdego zawodnika, przez co nie był lubiany w sportowym, głównie amatorskim środowisku Łodzi. W latach 30. WiMa przejęła niemal całą drużynę piłkarską Widzewa Łódź i grała w klasie A. Na działce fabrycznej przy ul. Rokicińskiej 82 powstało nie tylko boisko piłkarskie z bieżnią lekkoatletyczną, ale też boiska do gry w siatkówkę i koszykówkę, skocznie lekkoatletyczne oraz strzelnica małokalibrowa. Dwa lata przed wybuchem II wojny światowej postawiono natomiast drewnianą halę, która była wcześniej jednym z pawilonów Wystawy Rzemieślniczej i została przerobiona na salę sportową o wymiarach 40 x 22 m. Klub miał również własną przystań kajakową przy Stawach Stefańskiego w Rudzie Pabianickiej.
- ZOBACZ TEŻ: Podziemna katedra na Stokach ma niezwykłą historię. Zobacz, jak powstawała [ARCHIWALNE ZDJĘCIA]
WiMa mogła się poszczycić dobrymi wynikami. Tenisowa drużyna wywalczała mistrzostwo Łodzi, Henryka Słomczewska była wielokrotną mistrzynią Łodzi w biegach sprinterskich, trójboju i skoku w dal, sukcesy odnosili kolarze, bokserzy Artur Zajdel i Jerzy Olejnik oraz zapaśnicy Erwin Hinc, Bruno Cymer czy Roman Rasała.
Po II wojnie światowej klub reaktywowano. W 1949 r. decyzją polityczną WiMa została połączona z Robotniczym Towarzystwem Sportowym Widzew, który przejął jej obiekty – stadion i halę sportową.
