Nazwa osiedla Sikawa pochodzi od podmokłego terenu, gdzie biły źródła i wypływały liczne strumienie. Położone na łódzkich wzniesieniach Sikawa i Stoki to rejon Łodzi, w którym swój początek miała nie tylko Łódka, ale i Jasień, Ner czy Stoczanka. Ich źródła zanikły wraz z wycięciem okolicznych lasów i obniżeniem poziomu wód podziemnych, czerpanych rabunkowo przez zakłady włókiennicze.
Ślady po źródłach Łódki
Obszar źródliskowy Łódki najpewniej znajdował się gdzieś między ulicami Janosika, Listopadową, Beskidzką a Chałubińskiego. Rzeczka wypływała spod dwóch stokowskich wzniesień – przecinała obecną ul. Brzezińską na wysokości ul. Giewont. Do dziś zachował się przepust rzeczki pod Brzezińską. W archiwach ZWIK Łódź zachował się też plan regulacji górnego odcinka Łódki oraz budowy kanalizacji deszczowej na Sikawie. Na mapie zaznaczono zlewnię rzeczki. Na jej skraju, przy szkole na ul. Janosika, jest staw. Na mapie z 1904 r. wrysowano rów odchodzący od stawu w kierunku ul. Brzezińskiej. Rów ten również dostrzeżemy na mapie z 1909 r. inżyniera Williama Heerleina Lindleya, który projektował miejską sieć kanalizacyjną i wodociągową. Inżynier Lindley na najwyższych stokowskich wzgórzach zaprojektował kilka zbiorników. Gromadzona w nich woda miała zaopatrywać mieszkańców w wodę oraz służyć do płukania miejskiej sieci kanalizacyjnej. Jako że Stoki i Sikawa górują nad centrum Łodzi, to woda ze zbiorników miała spływać grawitacyjnie do Śródmieścia. Ostatecznie z planów Lindleya zrealizowano tylko budowę zbiorników wody pitnej na Stokach.
Którędy płynęła Łódka?
Rzeka Łódka przecinała ul. Zjazdową i płynęła mniej więcej wzdłuż ul. Beskidzkiej, w kierunku ul. Wojska Polskiego i dalej Starego Miasta. Za ul. Zjazdową zobaczyć można odkryty kanał rzeki, który przebiega w znacznym zagłębieniu terenu – to jedyny zachowany do dziś fragment jej pradoliny. Dawne doliny łódzkich rzek są chronione przed zabudową dzięki miejscowym planom zagospodarowania przestrzennego.
Rzeka Łódka ginie pod ziemią w krytym kanale na wysokości ul. Źródłowej, pojawia się znów w parku na Zdrowiu, w którym zbiera swój największy dopływ: Bałutkę.
Łódka miała kilka dopływów. Te, które już zanikły, to: Ciek z Moskulików, struga Łodzia, Ciek od Piotrkowskiej, bezimienny ciek płynący od ul. Lutomierskiej, Suchy Ner. Nieco wody płynie w dopływach Łódki: Stoczance i Bałutce.
Współcześnie rzeka Łódka niesie tylko wody z opadów deszczu i roztopów śniegu oraz wody drenażowe.
