Urodził się 22 sierpnia 1884 r. w Ząbkach, ukończył szkołę powszechną w Warszawie, szkołę średnią w Odessie, a architekturę studiował w Petersburgu. Od 1 kwietnia 1919 r. sprawował funkcję architekta miejskiego w Łodzi. Pod jego nadzorem i przy jego udziale powstawały m.in. szkoły z czasów reformy oświatowej w Łodzi, przeprowadzonej w pierwszych latach odrodzonej II RP, np. charakterystyczne i czynne do dziś budynki szkół przy ul. Nowo-Targowej 24/26 (1923–1926), ul. Nowo-Marysińskiej 1/3 (1923–1924), ul. 11 Listopada 27 (1922), ul. Cegielnianej 58, ul. Drewnowskiej 88, ul. Wspólnej 5/7 czy ul. Łęczyckiej 23.
Lisowski zaprojektował również zakład kąpielowy przy ul. Wodnej oraz osiedle oficerskie z lat 20. XX w. przy ul. Kopcińskiego. To bardzo ważny dla naszego miasta architekt, który ma swoim w dorobku również gmach organizacji YMCA przy ul. Moniuszki 4A (1932–1939), siedzibę wydziału wodociągów UM (1928-30) – obecnie budynek UŁ przy ul. Lindleya, dom-pomnik Józefa Piłsudskiego przy ul. Traugutta (1933–1939), dziś ŁDK, oraz Szpital im. prez. I. Mościckiego (1930) – dziś szpital im. Barlickiego). Lisowski zaprojektował również Pomnik Straconych na Zdrowiu.
Architekt cały czas mieszkał w Łodzi, a po wojnie pracował w miejskich biurach projektów. Zmarł równo 70 lat temu i został pochowany na cmentarzu Doły.
