10 grudnia 2005 r. w łódzkiej bazylice archikatedralnej, podczas uroczystej dziękczynnej mszy św. z okazji 85. rocznicy ustanowienia diecezji łódzkiej, ogłoszono decyzję papieża Benedykta XVI o patronacie św. Faustyny dla Łodzi, w której spędziła 2 lata. Zobaczmy, jak wyglądał ten okres w życiu Helenki Kowalskiej, a były to chwile ważne, bo tu wszystko się zaczęło…
Wiejskie życie Helenki Kowalskiej
Chata pod numerem 14 we wsi Głogowiec k. Świnic Warckich to miejsce urodzenia Heleny Kowalskiej, przyszłej św. Faustyny. Dom kryty strzechą, tradycyjna izba, kuchnia i sień. W tych skromnych warunkach Marianna i Stanisław Kowalscy wychowali dziewięcioro (siedem córek i dwóch synów) z 11 dzieci (dwie córki zmarły wcześniej). Helenka urodziła się 25 sierpnia 1905 r. jako trzecie dziecko. Ojciec był rolnikiem i cieślą. Ciężko pracował na wyżywienie 11-osobowej rodziny. W pamięci Helenki utkwiły momenty, gdy rodzice, siedząc z dziećmi przed domem czy wieczorami w domu, śpiewali pieśni kościelne. Dzieci chodziły do szkoły przeważnie krótko, bo musiały pomagać w gospodarstwie albo iść na zarobek, by wspomóc rodzinę. Okres I wojny światowej jeszcze bardziej pogorszył warunki materialne, więc Helenka postanowiła pójść w ślady dwóch starszych sióstr i szukać zarobku u obcych ludzi. Miała 16 lat i ruszyła w nieznane...
