Podczas wojny mieszkała z rodziną w Litzmannstadt Ghetto, gdzie zaczęła pisać wiersze. W 1944 r. po likwidacji getta została wywieziona wraz z siostrą i matką do Auschwitz. Następnie rodzina pracowała w obozie Sasel, została przewieziona do obozu Bergen-Belsen, wyzwolonym przez armię brytyjską 15 kwietnia 1945 r. Chava osiedliła się w Belgii, gdzie wzięła ślub z Henrykiem Morgentalerem i pracowała jako nauczycielka. W 1950 r. wyemigrowała do Kanady i tam urodziła córkę, Goldie Morgentaler, która później została profesorem literatury oraz tłumaczką i propagatorką twórczości matki. Chava miała też drugie dziecko, syna Abrahama. Po rozwodzie, w połowie lat 70. XX w. związała się z Simchą-Binem Wienerem z Melbourne, którego znała z czasów dzieciństwa. W 1998 r. osiedliła się na stałe w Toronto, a następnie przeniosła się do Lethbridge, gdzie pozostała do śmierci pod opieką córki. W 1972 r. ukazała się jej najbardziej znana, trzytomowa powieść „Drzewo życia”, opisująca życie w łódzkim getcie. Druga powieść – „Bociany” – została oparta na wspomnieniach matki. Choć Chava Rosenfarb nie była w rodzinnym mieście od 1948 r., jedną z książek zatytułowała „Of Lodz and Love” („Z Łodzi i miłości”). Łódzka Rada Miejska uczciła pisarkę, ogłaszając 2023 Rokiem Chavy Rosenfarb.
Chava Rosenfarb. Wybitna pisarka i poetka urodziła się w Łodzi
30 stycznia 2011 r. w Lethbridge w Kanadzie zmarła Chava Rosenfarb – pisarka i poetka tworząca w języku jidysz. Urodziła się 9 lutego 1923 r. w Łodzi, gdzie spędziła młodość. W momencie wybuchu II wojny światowej uczyła się w prowadzonej przez Bund szkole im. W. Medema w Łodzi, w której językiem wykładowym był jidysz.
